Długotrwałe przygotowanie wytrzymałościowe, to nie tylko trening interwałowy – jak często go się reklamuje. Celem treningu jest uzyskanie optymalnego efektu adaptacyjnego, który może przynieść skutki krótkotrwałe, co najczęściej dzieje się po treningu interwałowym i długotrwałe, po treningu tlenowym [J. Bangsbo, T.Bompa, M.Elliot, P.Wagner, L. Chiu, P.Farrell,J.Wilmore, D.Costil, E.Coyle, J. Gallowey, J.Daniels,T. Noakes, S. Bayley,P.Balsom, A.Little, A.Williams]. Skutki treningu interwałowego są widoczne już po 2 tygodniach, natomiast utrzymanie wysokich dyspozycji organizmu, nie trwa dłużej niż 10 – 12 tygodni. Poza tym trening beztlenowy jest bardziej wyczerpujący niż tlenowy, dlatego powinien być precyzyjnie monitorowany.Wytrzymałość na wysokie obciążenia zależy od zdolności powtarzalnego wykonywania czynności z dużym wydatkiem mocy [sprint, wyskok, gwałtowne zatrzymanie się], która wybiórczo uruchamia beztlenowy system przetwarzania energii [M.Kaneko,T. Fuchimoto]. Warto zwrócić uwagę na słowo „wybiórczo”.
Chcąc osiągnąć efekt takiego treningu, nie może organizmowi brakować żadnego ze składników przemiany glukozy w energię [na dzień dzisiejszy nauka zna ich dziewięć]. Należy bezwzględnie tego przestrzegać, badać ich stan w organizmie, ponieważ nawet brak jednego z nich powoduje poważne problemy z przekształcaniem energii w mitochondriach. A jeśli już jesteśmy przy mitochondriach, to ich sprawność i liczbę zwiększa tylko trening tlenowy, natomiast interwałowy je niszczy, dlatego tak ważna jest aktywna regeneracja organizmu w warunkach tlenowych.W takiej dyscyplinie jak piłka nożna, wymagane jest powtarzanie intensywnych wysiłków zasilanych energią przez system fosfagenowy [ATP – fosfokratyna – odtwarzanie ATP bez udziału tlenu] oraz glikolityczny – rozkład glukozy w warunkach beztlenowych – muszą być więc odbudowane zasoby glikogenu mięśniowego, po poprzednim wysiłku treningowym czy meczu.Zawodnik powinien być powtarzalnie szybki, tzn. ,że zarówno na początku gry jak i w ostatnich minutach, powinien poruszać się i podejmować odpowiednie decyzje z optymalną dla niego prędkością. Musi więc dysponować wysoką bazą tlenową [szybsza regeneracja podczas gry]. W fazie odnowy [w trakcie gry, po treningu, po meczu] niesamowicie ważny jest metabolizm tlenowy. Dlatego, że odbudowa fosfokreatyny i utylizacja mleczanu, są procesami tlenowymi, a im wyższa baza tlenowa, tym organizm łatwiej znosi wysiłki interwałowe o wysokiej intensywności iszybciej się regeneruje.Jaki więc wynika z tego wniosek? Zawodnikom uprawiającym dyscypliny wymagające wysiłków beztlenowych niezbędne są bazowe wysiłki kształtujące wytrzymałość przy niższychintensywnościach.
